ADZAN MAH TEU KADENGE?

Ku : K.H. Usman Salehuddin

Di salembur ete mah taya dua kai Adma anu sohor lain wungkul ka anu deukeut ka anu jauh oge ma’lum ari beja sok leuwih harus manan goong, sohor hayam pelungna da ete we ku harus-harusna beja majar the hayam piaraan kai Adma mah mun kongkorongokna meletek panon poe eureun-eureun wanci lohor tepika pamatukana adek kana taneh, cacakan mun kongkorongokna sisi lombang mah meureun aya tuluyna.

Malah aya anu sabiwir hiji anu katelah si Putridiuk panghadena, pangluisna, panglucuna, asal diheotan, jol der we kongkorongok. Geus lain basa keuneun ku lucuna, ceuk anu ngaromongmah,’Piraku teu hade hayam pelung turunan ti cibegol soreang anu anggapana ngan dua pangulinan hayam ti kabupaten Bandung, oge di lembur eta pisan aya pasantren anu santri-santrina unggal poe maraca jeung ngarulik kitab-kitab koneng, sesepuhna Akeh Romli anu ngentreng elmu haditsna. Malah ahli dina pasilatan.

Memeh ka masjid sakitu geus kadenge adzan kai Adma the lain buru-buru tuluy ka masjid, kalah nyimpang heula nyetrekan atawa ngaheotan hayam pelungna nya geus puguh ari ka si Putridiuk mah, jadi sok mindeng leuir ampir tiap subuh ngan ngamasbok jeung ngamasbok bae, bari kumama geus diterangkeun yeun,’Sing saha anu milu salat berjama’ah teu meunang salat sunat naon bae oge upama komat geus dibacakeun, jeung deui kapan mama oge nerangkeun yen,’Dua rakaat qabla shubuh the lewih alus batan dunya jeung eusina, nya mana komo ari dibandingkeun jeung hayam pelung mah.

Pamajikan kai Adma sok teu bosen ngingetan pangpangna dina waktu salat Ashar mani geus geregeuten, cacakan mun lain ka kolot haying ngaplok tinya ku gagang sapu, da ray poe ray poe kitu wae ngintip-ngintip panon poe rek surup. Ku pamajikan kai Adma asa kadenge wae kasauran mama dina pangajian ,’Sing saha anu ninggalkeun anu ninggalkeun salat Ashar estu geus ludes amalna poe eta”. Kai Adma the geus puguh berjama’ah, ka dieunakeun mah geus tara kaburu sabab katambah ku sababaraha bikang nu malalegar.

Saba’da salat subuh poe jum’ah mama naroskeun kai Adma, Sahamah! Kamana Adma tara-tara ngambay salat jama’ahna, bejana keur suhud ngurus pelung kadengena cul naon cul naon, ray poe ray poe ngan hayam jeung hayam, budak gering oge teu karoris, teangn Sahamah bere inget bisi kamalinaan karunya. Sarengsena deresan anu harita ngabahas ayat,’Taya lian kahirupan dunya the ngan anging ka ulinan jeung anu sk ngarampas perhatian kana kaakheratan, nyerep bahasan mama the, karasa malah kai Atam mah meh bijil cai panon, mama nerangkeun tina kitab tafsir Al Munir, fi Aqidah was Syari’ah wal Manhaj, seuratan Al Ustadz Doktor Wahbih Az Zuhaili dekam fakultas Fiqih Islami wa Madzahibiha di unifersitas Damsik.

Haneut moyan ki Sahamah geus jebul di buruan imah kai Adma, kasampak keur nyertrekan si Putridiuk. Sukur ka dieu kuring asa rareuwas, aya naon isuk keneh, rumasa we geus sababaraha poe kuring teu kamasjid, da ieu hayam euweuh anu ngurus jeung mun taya anu ngaheotan atawa nu nyetrekan sok kalah keudul kongkorongokna, geura ieuh urang cetrekan, ngan jung bae kai Adma nangtung bari muril-muril sarungna, kawasna teu karasa yen tadi saba’da salat subuh kabeurangan poho kana kopeah calana colorna dibengkeutkeun kana sirah da asa teu puguh mun salat bari budugul.

Pangaruh nu baheula meureun can beak, da baheula mah cenah teu sah salat bari make calana kolor sarua jeung teu sahna mun salat bari teu dikerepus, nya sakalieun poho teu dikerepus kolor tea we dibengkeutkeun kana sirah.

Teuing kumaha rarasaan kai Adma, hayoh nyetrekan si putrid diuk bari tuluy muril-muril sarung, antukna mah ki Sahamah ngabalieus bari meungpeung ari pamajkan kai Adma ngagorowok bari nanggeuy baki mawa sababaraha gelas cai enteh keur nyuguhan semah, mangerakeun meureun.

Beu,  nepika kituna kai Adma, pamajikanana ngagorowok deui bari nunjuk, ambuiiiiiiing, na kabina-bina teuiiiing.

Adma bri reuwas menerkeun sarungna, malah kakara inget calana kolorna meungkeut keneh dina sirahna, hampura ki Sahamah, omat ulah dibejakeun ka mama ajengan.

Bari ngerot cai enteh haneut na bangku awi diburuan, ki Sahamah nyaritakeun kasauran mama yen baheula jaman Nabi saw. Aya jalma anu ngaran Tsalabah, katonggoykeun ku riab domba jeung ontana nepika cul salat berjamaah poho yen aherat the leuwih alus batan dunya najan kemaha wae rohakana, Tsa’labah lain eling kalah didatangan ku utusan kangjeng Rasul dipenta zakatna oge teu pisan sok, kalawan rupa-rupa alesan.

Ki Sahamah pok deui pok deui, ngelingan yen ni’mat ngadenge kongkorongokna hayam pelung oge tangtu baris dihisab.

Pamajikan ki Adma nempas ; Da ceuk kuring oge lain nyarek resep ngukut hayam ngan ulah katungkulkeun, tepika cul ibadah era bisi nurun ka si ujang.

Geura tarimakeun panggeuing mama ajengan, untung aya keneh anu daek ngelingan.

Majalah al Qudwah 07 Rubrik Hikayat