Ku: K.H. Usman Shalehuddin
Kabeh
nu digarawe di perkebunan teh, ka mandor eta mah nyarebutna juragan
mandor, sohor ku bageurna, tara aya bayaran nu kuli metik disunat make
rupa-rupa alesan, malah mun pareng aya nu kadesekku pangabutuh bari taya
gideungkeuneun, asal balaka bae sok tara di engkekeun, buru-buru
dicumponan. Nyaah cenah, kapan bisa hirup jadi mandor teh, sabab ayana
jalma
leutik nu karuli, tibra sarena jalma gede teh ku balageurna
jalma nu laleutik, jeung jalma leutik mah ku teu maling oge geus
sidekah, nya meujeuhna mun karerepetna diperhatikeun.
Kabeh nu
karuli, bawahan mandor eta mah hormatna lain ngan sakadar ngadunungan,
tapi nyaah, eta we anu kabeneran manggih suung balik metik, teu tuluy
balik ka imah, nyimpang heula ka bumi juragan mandor, hoyong karaosan
cenah. Dipihormatna juragan mandor teh sarua deuih jeung ka
geureuhanana, da eta wae geureuhana oge mun pareng uninga aya budak
gering anak tukang petik sok buru-buru dirawu dipangku ditambaan, da
puguh aya mantri kasehatan anu teu anggang ti bumina. Ngan nyakitu, mun
uningaeun aya nu tatamba ka dukun sok diantep, da saur mama ajengan oge
nalika anjeuna nerangkeun dawuh Rasul saw. “Sing saha anu datang ka
dukun, tuluy tumanya bari enya dipercaya, moal ditarima shalatna opat
puluh poe”.
Ari di perkebunan teh aya anu rajin tuncab-tanceb
tumpang sari, sampeu, tomat, kumeli jeung rea-rea deui, lumayan
keurnambah-nambah pangasilan. Kabeneran da puguh ku hade urus, usum eta
mah melak engkol teh hasilna mucekil, ladangna bisa meuli bibit domba
Garut, nya geus puguh ari ngaduum tatangga mah, najan sasirah ewang,
bungah cenah ukur sakitu oge ladang kesang teh ku batur kaasaan.
Ari kanggo juragan mandor dipilih nu pang badagna nu pangalusna, nya ampir kabeh nu nempo mah olohok.
Saur
juragan mandor, “Sukur pisan, katarima ku kuring, keun urang jadikeun
conto keur nu sejen, kabeneran kuring boga domba jalu hade, hadiah ti
dunungan jig bae bawa kapan geus boga aya kana tiluna ari bibit bikangna
mah, engke mun aranakan bisi katempuhan heug wae atoh boga domba anakna
domba.
Geus lain di kieuna, hese pibasaeunana, balik ti juragan
mandor teh nungtun domba jalu. sajajalan teu eureum ramisak, ana ras ku
teu sangka baris boga domba jalu nu sakitu hadena, unggal nu nempo
olohok bari muji. Ngan aya saurang anu katembongna kawas anu teu pati
ngeunah nempo batur pareng boga milik teh.
Eta jalma teh sok leos
bae ka kandang domba, tukangeun imah na, di kandang teh aya opat, dua
bikang dua jalu, sanggeus dimandian teuing dibawa kamana da balikna mawa
domba jalu gede naker, ngan henteu ari kawas domba anu dibikeun ka anu
mere engkol mah.
Isuk-isuk haneut moyan, geus jagrag payuneun bumi
juragan mandor, ngahaja, bilih juragan kabujeng angkat ka kebon ngabsen
nu maretik. Saur juragan, “Kacida nganuhunkeun kana kahadean maneh, ieu
domba teh alus pisan komo mun keur bibit mah, sok bae bawa ka tukang
kakandangkeun da geus aya nu baris ngurusna, kabeneran kuring keur boga
milik tah ieu engkol bawa keur barudak”.
Sadatangna ka imah engkol
teh dibalangkean bari rumahuh, pok deui pok deui, majar teh mandor bodo
katotoloyo, piraku anu hadiah engkol meunang domba, ari ieu nu hadiah
domba kalah meunang engkol.
Ti harita, aya kana tilu poena eta
jalma teu katembong ngulampreng sok sieun aya nu nanya meureun, tapi
ngan lain saurang anu nyaritakeun, karunya cenah dombana jadi engkol.
Ki
Sahamah nyarita ka ki Atam, “Nyata pisan saur mama ajengan yen anu
hasud mah amalna teh sok ngaduruk dirina teu beda ti seuneu ngaduruk
suluh”.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar